پیام مقام معظم رهبری برای درگذشت آیت الله منتظری

بسم الله الرحمن الرحیم

اطلاع یافتیم که فقیه بزرگوار آیت الله آقای حاج شیخ حسینعلی منتظری رحمۀ الله علیه دارفانی را وداع گفته و به سرای باقی شتافته اند. ایشان فقیهی متبحّر و استادی برجسته بودند و شاگردان زیادی از ایشان بهره بردند. دورانی طولانی از زندگی آن مرحوم در خدمت نهضت امام راحل عظیم الشأن گذشت و ایشان مجاهدات زیادی انجام داده و سختی های زیادی در این راه تحمل کردند. در اواخر دوران حیات مبارک امام راحل امتحانی دشوار و خطیر، پیش آمد که از خداوند متعال میخواهم آن را با پوشش مغفرت و رحمت خویش بپوشاند  و ابتلائات دنیوی را کفاره ی آن قرار دهد. اینجانب درگذشت ایشان را به همه ی بازماندگان بویژه همسر مکرّمه و فرزندان محترم آن مرحوم تسلیت میگویم و رحمت و مغفرت الهی را برای وی مسألت میکنم.

سیّد علی خامنه ای

29/ آذر/ 1388

محرم!

شب اول: حضرت مسلم (ع)

حسین میا به کوفه، کوفه وفا ندارد

کوفی بی مروت، شرم و حیا  ندارد

شب دوم:

شب سوم: حضرت رقیه (ع)

شب چهارم: فرزندان حضرت زینب (ع)

شب پنجم: حضرت عبدالله ابن حسن (ع)

شب ششم: حضرت قاسم (ع)

شب هفتم: حضرت علی اصغر (ع)

به خیمه قحط آب است     همه دل ها کباب است     عـلـی  اصـغـر  بـه  دامـان  ربــاب  است

عـــطــش  بـــالا گـرفـتـه     دل  ســقــــا  گـــرفـــتــه     که لب ها تشنه ی یک جرعه آب است

شب هشتم: حضرت علی اکبر (ع)

پیش چشمان ترم اکبر به میدان می رود از تنم جان می رود

قاری قرآن من از زیر قرآن می رود از تنم جان می رود

جوانان  بنی  هاشم  بیایید (2)     علی را بر در خیمه  رسانید (2)

خدا داند که من طاقت ندارم (2)     علی را بر  در خیمه  رسانم (2)

شب نهم: حضرت ابالفضل العباس (ع)

ای اهل حرم میر و علمدار نیامد، علمدار نیامد علمدار نیامد
سقای حسین سید و سالار نیامد، علمدار نیامد علمدار نیامد

شب دهم: امام حسین (علیه السلام)

امشبی را شه دین در حرمش مهمان است     مکن ای صبح طلوع، مکن ای صبح طلوع

صبح  فردا  بــدنش  زیـر  سـم اسبان  است     مکن ای صبح طلوع، مکن ای صبح طلوع

ظهر عاشورا:

از حرم تا قتله گه زینب صدا می زد حسین      دست و پا می زد حسین

شام غریبان: مزد از حضرت زهرا (س)

ما مزد عزاداری از فاطمه می خواهیم

خاطرات پر مخاطره

از اونجایی که هادی آگاهی (دانشجوی رشته ی برق ورودی 83) از دوستان عزیز بنده، وبلاگ ندارند، حیفم اومد که این متن رو در اختیار دیگر دوستان قرار ندم (عین متن بدون هیچ گونه تغییر):

---------------------------------------

چند روز پیش، داشتم در آیات قرآن تدبری ساده می کردم، آیه ی آخر سوره ی آل عمران بود" یا ایها الذین آمنوا ( ای کسانی که ایمان آورده اید و جامعه ی اسلامی را شکل داده اید) اصبروا ( صبر پیشه کنید) و صابروا (‌ و بر صبر خود و دیگر اعضای این جامعه بیافزایید ) و رابطوا ( و برای تحقق این امر مهم، رابطه و همبستگی اجتماعی خود را تقویت کنید که اگر این کار را نکنید باعث تحریک دیگر اعضا می شوید ولی بر صبر آنها نمی افزایید) و اتقّوا ا... ( و تقوای الهی پیشه کنید در این که به امر خدا عمل نکنید و از او اطاعت نکنید و برخلاف وجدان پاک خود عمل نکنید ) لعلّکم تفلحون ( تا شاید رستگار شوید این ها شرط لازم است برای رستگاری اجتماع و نه کافی)" و پیش خود اندیشیدم که آیا ارتباط اجتماعی ایرانیان در پی وقایع اخیر حفظ شده است و آیا نتیجه ی این امر جز عدم رستگاری اجتماع خواهد بود؟

***

قانون مال غربی هاست؟

سخنرانى [در جمع انجمنهاى اسلامى وزارت بهدارى (ارزش کار اطبا و پرستاران)].

زمان: 18 خرداد 1360/5 شعبان 1401.

مکان: تهران، حسینیّه جماران.

موضوع: ارزش کار اطبا و پرستاران- قانون و قانونگذارى- اخطار به توطئه گران.

حضار: اقشار مختلف مردم، اعضاى ستاد انجمنهاى اسلامى وزارت بهدارى و بهزیستى.

صحیفه امام، ج‏14، ص: 412

-----------------------------------------

قانونگرایى و احترام و خضوع در مقابل قانون.

ما امروز مواجه هستیم با مشکلاتى که از خارج براى ما تهیه مى‏کنند و صادر مى‏کنند و در داخل هم بعضى عناصر وابسته به خارج، تهیه مى‏کنند و ما را در مشکلات مى‏گذارند. من در اول این سال اعلام کردم که این سال را باید ما سال اجراى قانون بدانیم و با قانون طورى عمل کنیم که هم اسلام و هم دنیا، کارهاى مارا یک رفتار صحیح بداند. در کشورى که قانون حکومت نکند، خصوصاً، قانونى که قانون اسلام است، این کشور را نمى‏توانیم اسلامى حساب کنیم. کسانى که با قانون مخالفت مى‏کنند اینها با اسلام مخالفت مى‏کنند. کسانى که با مصوبات مجلس بعد از اینکه شوراى نگهبان نظر خودش را داد باز مخالفت مى‏کنند، اینها دانسته یا ندانسته با اسلام مخالفت مى‏کنند. اگر همه اشخاصى که در کشورمان هستند و همه گروههایى که در کشور هستند و همه نهادهایى که در سرتاسر کشور هستند به قانون خاضع بشویم و قانون را محترم بشمریم، هیچ اختلافى پیش نخواهد آمد. اختلافات از راه قانون شکنیها پیش مى‏آید. اگر قانون حکومت کند در یک کشورى [اختلافى دیگر نخواهد بود]. چنانچه از صدر عالم تاکنون تمام انبیا براى برقرار کردن قانون آمده‏اند و اسلام براى برقرارى قانون آمده است و پیغمبر اسلام و ائمه اسلام و خلفاى اسلام تمام براى قانون خاضع بوده‏اند و تسلیم قانون بوده‏اند. ما هم باید تبعیت از پیغمبر اسلام بکنیم و از ائمه هدى بکنیم و به قانون هم عمل کنیم و هم خاضع باشیم در مقابل قانون. قانون براى همه است. البته چنانچه به قانون بخواهند عمل کنند و یک دزدى را به جاى خودش بنشانند، آن دزد صدایش در مى‏آید، لکن باید به آن دزدى که مقابل قانون مى‏خواهد عرض اندام کند، توجه داد که این قانون است. اگر پسر رسول اکرم، دختر رسول اکرم، هم- خداى نکرده- دزدى کند، رسول اکرم دست او را مى‏برد، قانون است. قانون براى نفع ملت است، براى نفع جامعه است، براى نفع بعضى اشخاص و بعضى گروهها نیست. قانون توجه به تمام جامعه کرده است. قانون براى تهذیب تمام جامعه است. البته دزدها از قانون بدشان مى‏آید و دیکتاتورها هم از قانون بدشان مى‏آید و کسانى که مخالفتها مى‏خواهند بکنند از قانون بدشان مى‏آید، لکن قانونى که مال همه ملت است و براى تهذیب همه ملت است و براى آرامش خاطر همه ملت است و براى مصالح همه ملت است، باید محترم شمرده بشود. نباید چنانچه یک‏ قانونى بر خلاف نظر من بود، من بیایم بیرون و هیاهو کنم که من این قانون را قبول ندارم، این قانون خوب قانونى نیست. قانون خوب است، شماها باید خودتان را تطبیق بدهید با قانون، نه قانون [خودش را] با شما تطبیق بدهد. اگر قانون بنا باشد که خودش را تطبیق بدهد با یک گروه، تطبیق بدهد با یک جمعیت، تطبیق بدهد با یک شخص، این قانون نیست. قانون در رأس واقع شده است و همه افراد هر کشورى باید خودشان را با آن تطبیق بدهند. اگر قانون بر خلاف خودشان هم حکمى کرد، باید خودشان را در مقابل قانون تسلیم کنند، آن وقت است که کشور کشور قانون مى‏شود ..

اگر یک جایى عمل به قانون شد و یک گروهى در خیابانها بر ضد این عمل بخواهند عرض اندام کنند، این همان معناى دیکتاتورى است که مکرر گفته‏ام که قدم بقدم پیش مى‏رود، این همان دیکتاتورى است که به هیتلر مبدل مى‏شود انسان، این همان دیکتاتورى است که به استالین انسان را مبدل مى‏کند. اگر قانون در یک کشورى عمل نشود، کسانى که مى‏خواهند قانون را بشکنند اینها دیکتاتورانى هستند که به صورت اسلامى پیش آمده‏اند یا به صورت آزادى و امثال این حرفها. اگر همه این آقایان که ادعاى این را مى‏کنند که ما طرفدار قوانین هستیم، اینها باهم بنشینند و قانون را باز کنند و تکلیف را از روى قانون همه‏شان معین کنند و بعد هم ملتزم باشند که اگر قانون بر خلاف رأى من هم بود من خاضعم، اگر بر وفاق هم بود من خاضعم، دیگر دعوایى پیش نمى‏آید؛ هیاهو پیش نمى‏آید. اگر بنا باشد که یک جایى دادستان بخواهد روى قوانین عمل بکند، ما بخواهیم بگوییم که خیر، ما دادستان را قبول نداریم، این معناى دیکتاتورى است. دیکتاتورى همان است که نه به مجلس سر فرود مى‏آورد، نه به قوانین مجلس و نه به شوراى نگهبان و نه به تأیید شوراى نگهبان و نه به قوه قضائیه و نه به دادستانى و نه به شوراهاى دادستانى و همین‏طور به همه ارگانها. قانون معنایش این است که [همه‏] چیزها [را] به حسب قانون اسلامى، به حسب قانون کشورى که منطبق با قوانین اسلام است، همه را، وظیفه‏شان را قانون معین کرده. بعد از آنکه قانون وظیفه را معین کرد، هرکس بخواهد که برخلاف او عمل بکند، این یک دیکتاتورى است که حالا به‏ صورت مظلومانه پیش آمده است و بعد به صورت قاهرانه پیش خواهد آمد و بعد این کشور را به تباهى خواهد کشید و این کشور وقتى به تباهى کشیده شد و این مردم متفرق و مختلف با هم شدند، این همان وظیفه‏اى که براى ابرقدرتها باید انجام بدهد این آدم انجام داده، ولو خودش نمى‏فهمد، اگر بفهمد که دیگر مصیبت بالاتر است، لکن خودشان ملتفت نیستند. اگر من این نصیحتها را مى‏کنم که شما همه به قانون عمل کنید، از هیاهو و جنجال دست بردارید، روزنامه‏ها از هیاهو و جنجال دست بردارند، قلمدارها از هیاهو و جنجال دست بردارند، نویسنده‏ها دست بردارند، گوینده‏ها دست بردارند، اگر این‏طور بشود، یک کشور قانونى ما پیدا مى‏کنیم که همان کشور اسلامى است و دیکتاتورى از این کشور بیرون مى‏رود.

وقتی حقیقت وارونه جلوه می کند!

ساعت نزدیکای 3 بعد از ظهر بود. انقدر از دو طرف کتک خورده بودم، که دیگه اصلاً حال یک دعوای جدید رو نداشتم. داشتم می رفتم سمت سردر، تا از اتفاقاتی که جلوی فنی افتاده بود، به دکتر بگم. دیدم همه حیدر حیدر گویان دارند میان به سمت دانشکده ی فنی!

کنار دکتر رسیدم و گفتم، حاجی اینا کجا دارند می رن؟

دکتر گفت: نمی دونم!!!

گفتم: الآن سبزها جلوی فنی اند و تازه از یه دعوای جدی جلوگیری کردیم!

دکتر گفت: خوب چی کار کنم؟

گفتم با میثم حبیبی می ریم، یه صف جلوی جمعیت تشکیل می دیم، تا از دعوا جلوگیری کنیم.

شروع کردم به دویدن، هر کی که می شناختم رو دنبال خودم کشوندم، همه دست به دست هم دادیم و یه زنجیر جلو ی جمعیتی که حیدر حیدر گویان می اومد، تشکیل دادیم. منتهی وقتی که به جلو فنی رسیدیم، با صحنه ی عجیبی مواجه شدم!

تجمع برای آزادی مهرداد بزرگ

جمعیت ابتدایی روبروی سالن کلاس های دانشکده ی برق حدود 20 - 30 نفر بود که البته منجر به تعطیلی سکشن 11-12:30 کلاس ها شد، تعدادی مقواهایی در دست گرفته بودند که روی آن عکسهایی به همراه اسم نقش بسته بود و خواستار آزادی این دانشجویان شده بود. پس از مدتی (که از تعطیلی کلاس ها مطمئن شدند) به سمت ساختمان مرکز حرکت کردند، جمعیت مقابل ساختمان مرکزی با تماشاچیان به نظرم به 100 تا 120 نفر می رسید. رو به روی درب ساختمان مرکزی پس از شعار های دانشجویی سیاسی آزاد باید گردد، به خواندن یار دبستانی من پرداختند.

تجمع در مقابل دانشکده ی معدن به پایان نرسید، و جمعیت از بلوار به سمت سلف حرکت کرد و در مقابل سلف هم مدتی توقف کردند و با همان شعارهای قبلی کار ادامه پیدا کرد. تقریباً ساعت 12:30 تجمع به پایان رسید و همه به خوبی و خوشی روانه ی سلف شدند تا غذا بخورند!

نکات جالب تجمع:

1.

2.

و سوم آنکه، با توجه به این که این تجمع از سوی تشکل های دانشجویی اعلام نشده بود (به طوری که شاید 2 روز قبل از مراسم، از برنامه اطلاع یافتیم) شعارهای رادیکال در آن به چشم نمی خورد!

---------------------------------

تحلیل دقیق تر با جزییات بیشتر انشاءالله در فرصت بیشتر!

1 ماه دگر تا به محرم مانده

از داغ حسین اشک نم  نم  داریم        در خانه ی سینه تا ابد غم داریم

پیراهن و شال مشکی آماده کنید        یک ماه  دگر  تا  به  محرم  داریم